Moda męska SS27 według Edwina van den Hoeka: Mężczyzna w centrum uwagi

Według analityka trendów Edwina van den Hoeka, aby zrozumieć krajobraz mody męskiej na lato 2027, należy zacząć od ciała – nie tego z wybiegu, lecz prawdziwego męskiego ciała, które, podobnie jak kobiece, staje się przedmiotem coraz wnikliwszej obserwacji: jest analizowane, idealizowane i udoskonalane. Pod wpływem tego męskiego spojrzenia (male gaze) zmienia się również obraz mody.

Van den Hoek, który od ponad ćwierćwiecza prowadzi własną agencję prognozowania trendów, opisuje ten czas jako moment, w którym mężczyzna obnaża się – zarówno fizycznie, jak i w przenośni. „Pracuje się nad męskim ciałem” – mówi. „Nie tylko w branży fitness i suplementów, która jest już warta miliardy, ale także w ramach kulturowej debaty na temat męskości, kobiecości i wszystkiego, co pomiędzy”. Dostrzega on dążenie do określonego ideału piękna, a jednocześnie opór wobec dyskryminacji ze względu na wiek czy wygląd. „To paradoksalny ruch, oparty na hiperświadomości własnego ja oraz poszukiwaniu autentyczności”.

Zgodnie ze swoim zwyczajem, Van den Hoek podzielił nadchodzące trendy w modzie męskiej na cztery główne motywy. Istotną rolę odgrywa również niewidoczny, piąty element – problemy współczesnego świata, wobec których, jak twierdzi, moda może pełnić jedynie rolę służebną. „Moda, tak jak każda inna dziedzina kultury, musi nieustannie reagować na ducha czasów i korygować swój kurs”.

Autentyczność: rewaloryzacja codzienności

Latem 2027 roku zauważalny będzie wyraźny zwrot w kierunku życia domowego, tradycji, opiekuńczości i wartości rodzinnych. Powraca ideał młodej rodziny, jednak tym razem w centrum uwagi znajduje się ojciec (często zajmujący się domem). Analityk trendów dostrzega to w popularności takich pojęć jak „bakgeluk” (szczęście płynące z pieczenia), które pojawiają się w treściach lifestylowych, oraz w estetyce celebrującej życie domowe.

Dostrzega on młodych, znanych mężczyzn – takich jak Sepp van Dijk, Super Dushi czy Douwe Bob – którzy w mediach społecznościowych chętnie pokazują się w kuchni. „Domena życia domowego jest redefiniowana poprzez łagodniejszą formę męskości”. Sielskie życie znajduje dosłowne odzwierciedlenie w modzie: modele na wybiegu pojawiali się z pęczkiem porów czy pieskiem preriowym. Męski odpowiednik „tradwife” zyskuje formę poprzez dzianiny o grubym splocie, powracające spodnie z zakładkami, dopasowane jeansowe komplety z koszulą „wtuckowaną” w spodnie, lniane koszule w kratę przypominającą wzór kuchennej ścierki oraz paletę barw, która bardziej nawiązuje do pól uprawnych niż do biurowej dżungli.

Czy to powrót do przeszłości? Van den Hoek przytacza rozmowę z młodymi studentami, którzy uświadomili mu, że dla nich to zupełnie inne doświadczenie. „Twoja przeszłość nie jest naszą przeszłością” – usłyszał. Przeszłość nie jest więc kopiowana, lecz opowiadana na nowo, a co za tym idzie – inaczej doświadczana.

Innowacja: fuzja cyfrowego świata i materii

Przejście od sielskiego krajobrazu do świata wirtualnego nie jest już gwałtowne; to dwie równolegle istniejące rzeczywistości. Nawet goście zasiadający w pierwszych rzędach na pokazach w Paryżu oglądają je nie na żywo, lecz przez ekrany swoich urządzeń.

Świat cyfrowy odciska swoje piętno na materialnym wymiarze mody. Van den Hoek wskazuje na kompozycje materiałowe inspirowane hiperboliczną fantazją: kreatywne żakardy i dzianiny przypominające szkło. Gradienty kolorystyczne, które zdają się pochodzić nie z natury, lecz z oprogramowania do renderowania. Powłoki o oleistym połysku na tkaninach syntetycznych. Błyszcząca skóra. Futurystyczne okulary przeciwsłoneczne, rzeźbione wokół głowy w geometrycznych liniach. Transparentne materiały są drapowane warstwowo niczym powietrze – przykładem mogą być kurtki bomberki u System i Lacoste.

Wśród tych wszystkich spektakularnych, zaawansowanych technologicznie materiałów Van den Hoek nawołuje również do pragmatyzmu. Na znaczeniu zyskują funkcjonalne elementy bazowe garderoby: solidna kurtka trekkingowa, wytrzymałe torby, odzież, która odgrywa realną rolę w codziennym życiu. W świecie nadmiaru prostota i wyraźnie podkreślona funkcjonalność ponownie zyskują na wartości.

Niekonwencjonalnie: dziedzictwo historyczne w nowej odsłonie

Pomiędzy nową domowością a zaawansowaną technologią wyłania się trzeci trend: historyczna męskość, która w kreatywny sposób – a więc nie tak, jak znamy to z dramatów kostiumowych – zostaje przeniesiona do współczesności. Van den Hoek wskazuje na elementy z XVIII- i XIX-wiecznego malarstwa: krawat staje się węższy i jest wiązany bardziej nonszalancko, spodnie mogą być lekko bufiaste, a koronkowe kwiaty i hafty wracają do męskiej garderoby, jednak pojawiają się na koszulach o prostym kroju, dzięki czemu całość zachowuje nowoczesny charakter.

Podobny efekt można osiągnąć za pomocą techniki moulage oraz poprzez celowe przesuwanie elementów wykroju, co daje intrygujący, odrealniony rezultat. Projektanci eksperymentują również z reasamblażem, który od lat jest specjalnością koreańskiej marki Sacai: tworzą kolaże łączące to, co stare i nowe, dziedzictwo i współczesność.

Rezultatem nie jest prosty revival, lecz nowy rodzaj elegancji o dużym potencjale komercyjnym. Jako przykład Van den Hoek podaje historyczne wzory tapet i etniczne printy, które stają się subtelnym detalem, gdy umieści się je na podszewce smokingu o minimalistycznym kroju.

Rękodzieło: niedoskonałość, która ożywia modę

Jest rzeczą pewną, że sztuczna inteligencja będzie odgrywać coraz większą rolę w procesach projektowych. To dobrze, uważa Van den Hoek, pod warunkiem, że estetyka nie stanie się zależna od takich technologii. „Tego kreatywnego pierwiastka AI po prostu nie posiada”. Dlatego w modzie rośnie zapotrzebowanie na rzemiosło: hafty, krawiectwo miarowe, patchwork oraz przyjemność płynącą z samodzielnego (lub zleconego) naprawiania ubrań, zamiast zastępowania ich nowymi.

Natura również wpisuje się w ten paradygmat, ale nie w staroświeckim wydaniu. Van den Hoek wspomina o tkaninach i skórach barwionych naturalnymi metodami, dzięki którym kolor nie jest jednolity, lecz tworzy warstwowy wzór, przypominający kamuflaż. „Daje to ciekawy, wyblakły efekt w stylu vintage”. Paleta barw przesuwa się w kierunku koniakowych i kasztanowych brązów – odcieni, które analityk uważa za kluczowe dla wszystkich grup produktowych.

Moda między luksusowym basenem a wiejskim podwórkiem

Sezon SS27 nie zapowiada się więc jednolicie. Krajobraz trendów rozciąga się między błyszczącymi tkaninami technicznymi a wełnianymi dzianinami w wiejskim stylu; między opalizującymi kurtkami bomber a piżamami, które można interpretować jako strój wieczorowy. Oscyluje między życiem na farmie – odtwarzanym w miejskich realiach na TikToku – a wirtualną chmurą, dla której giganci technologiczni zaczynają umieszczać swoje centra danych w kosmosie. To świat, w którym mieści się zarówno sportowa kurtka Liama Gallaghera z Oasis, przywracająca marce Berghaus status obiektu kolekcjonerskiego, jak i model na wybiegu niosący pęczek porów.

Lato nie będzie więc dosłownie „nagie” – chociaż Van den Hoek przewiduje również wiele stylizacji z szortami kąpielowymi i odsłoniętym torsem. „Nie lekceważmy jednak tego, co dzieje się z mężczyzną pod warstwą ubrań”.